معناشناسی شناختی

معناشناسی شناختی به عنوان شاخه‌ای از زبان‌شناسی شناختی به دنبال کشف ارتباط میان تجربه، نظام مفهومی ذهن (Conceptual System )1و ساختار معنایی(Semantic Structure) است که در زبان بازنمود یافته است. به عبارت دیگر، محققان حوزه معنی‌شناسی شناختی در جستجوی آن هستند که معانی چگونه در ذهن شکل می‌گیرند و در قالب چه ساختارهای مفهومی‌ای، در زبان بازنمود می‌یابند. در این حوزه، تجربیات جسمانی به عنوان عاملی مهم برای شکل‌گیری مفاهیم در ذهن مطرح می‌شوند. معنی‌شناسان شناختی درصددند تا از رهگذر پژوهش‌هایشان به شناخت بهتری از کارکرد ذهن دست پیدا کنند . برخی از مطرح‌ترین نظریات رایج در این شاخه عبارتند از: مقوله‌بندی(Catagorization) ، پیش‌نمونه‌ها(Prototypes) ، نظریه استعاره مفهومی(Conceptual Metaphor Theory) ، مجاز(Metonymy)، نظریه فضاهای ذهنی(Mental Spaces )، آمیختگی مفهومی(Conceptual Blending) و طرحواره‌های تصوری(Schema Image ).